افسردگي در نوجوانان و درمان آن
بيش از شصت درصد نوجوانان هيچ گاه براي مقابله با افسردگي خود كمكي دريافت نمي كنند؛ در حالي كه كمك به نوجوانان براي اين كه بتوانند با موفقيت افسردگي خود را برطرف كنند بسيار آسان است. وجود يك نوجوان افسرده در خانواده مي تواند مشكلات زيادي به همراه داشته باشد، اما از سوي ديگر، والدين درماني ، بهترين راه براي خارج كردن كودك از شرايط استرس زاست.
نوجواني يكي از آسيب پذيرترين دوران زندگي است، به ويژه اگر اين دوره انتقال از كودكي به بزرگسالي با افسردگي نيز همراه باشد، نوجواني را دوران آشفتگي نيز ناميده اند، به اين دليل كه فرد ناچار است تغييرات جسماني، عاطفي و اجتماعي را تحمل كند كه مي تواند باعث اضطراب و نگراني او در برخورد با عوامل استرس زا شود. تغيير روحيه و خلق و خوي در دوران نوجواني تا وقتي زندگي روزمره را تحت تاثير قرار ندهد، طبيعي است. در مقابل، آن دسته از والدين كه با هوشياري براي نوجوانانشان وقت و انرژي مي گذارند و در صورت لزوم مبالغي را هزينه مي كنند مي توانند به نوجوان خود كمك كنند تا آينده خود را بسازد و به سرعت بر نگراني هاي دوره نوجواني غلبه كند. حمايت از نوجوانان در طول اين سفر گذار از كودكي به جواني بسيار آسان تر است تا اين كه بعدها براي بازگرداندن سلامت رواني او به دردسر بيفتيد.
بايد نوجوانان را تشويق كرد تا مهارت هايي را بياموزند كه به آن علاقه مندند و به آنها انگيزه مي دهد؛ همچنين لازم است اين اطمينان را در آنها ايجاد كنيد كه كاملا” طبيعي است گاهي بعضي چيزها را بخوبي ياد نگيرند و تنها چيزي كه براي آموختن نياز دارند، زمان و تمرين بيشتر است.
به فرزندان خود كمك كنيد تا غرور خود را بازسازي كنند. موفقيت هاي آنان در عرصه هاي مختلف را كه ممكن است يك هنر، ورزش يا مطالعات درسي و غيره باشد، تشويق كنيد، از پيشداوري و پيش بيني بي موقع خودداري كنيد.
با آنها در مورد موضوعاتي نظير فشار همسالان، انتخاب يك برنامه روزمره، دوستيابي، مسائلي نظير سيگار كشيدن، مواد مخدر و مسائل جنسي تا حدي كه امكان دارد و مي تواند براي آنها مفيد باشد، صحبت كنيد.
به طور كلي كودكان خجالتي يا غمگين و كودكاني كه در رفتار و كارهاي خود دچار پسرفت مي شوند را افسرده تلقي مي كنند. همچنين كودك دشواري كه در خانه و مدرسه ايجاد زحمت مي كند نيز ممكن است افسرده باشد و رفتار او مي تواند واكنشي نسبت به استرس باشد.
موضوع را جدي بگيريد
نوجوانان افسرده همچنين رفتار خودآزارگونه و خود تخريبي از خود بروز مي دهند و درباره مرگ و خودكشي صحبت مي كنند. والدين بايد درباره اين گونه احساسات نوجوانان، بدون ترس از ايجاد افكار خودكشي در ذهن آنان گفتگو كنند. چنين صحبت هايي را يك هشدار تلقي كرده، آن را جدي بگيريد و به دنبال دريافت كمك باشيد.
روابط ناسالم در خانه و بيرون از آن يا نبود يك فرد صميمي مي تواند افسردگي نوجوان را تشديد كند. با فرزند خود برخورد منفي نداشته باشيد و از طعنه و كنايه زدن و انتقاد خودداري كنيد، زيرا او اين عمل شما را طرد كردن خود تلقي ميكند.
روان درماني و رفتار درماني به زماني است كه والدين مشكل نوجوان خود را بسيار حاد و نااميد كننده ببينند و نتوانند آن را در خانه كنترل كنند. اين نوع درمان ها مي تواند براي ايجاد يك نگرش مثبت نسبت به رفتار و بهتر ساختن روابط بين فردي مفيد باشد. تكنيك هاي مراقبه و آرميدگي نيز مي تواند روند بهبود را كامل كند. مربي يا فرد دلسوز و آگاهي كه نوجوان بتواند به راحتي با او درد دل كند، مورد مناسبي است براي اين كه او احساسات سركوب شده خود را تخليه كند. داروهاي ضد افسردگي نيز براي درمان موارد حاد افسردگي مورد استفاده قرار مي گيرد.
والدين مي توانند از مشاوران متخصص روانشناس كودك براي بهينه كردن روش هاي تربيتي كودك از طريق مشاوره حضوري و مشاوره غير حضوري مانند مشاوره تلفني استفاده كنند .