علل خودكشي نوجوان

سنين نوجواني يكي از حساس ترين دوره هاي زندگي مي باشد و نياز به توجه بسيار دارد. در اين دوران فرد ترشحات هورموني نامنظمي دارد و از نظر خلق و خو و تفكرات منطقي در دوران گذر از كودكي به جواني است. اغلب دختران در اين دوره نياز بسياري به توجه و پسران نيز بسيار در پي استقلال هستند. والدين و خانواده ها بايد به اين مسائل توجه بيشتري كنند.

يكي از افكاري كه ممكن است به فكر نوجوان برسد تفكر خودكشي است. در اين دوران نوجوان در صورت انواع شكست مانند شكست عاطفي ، شكست عشقي ، شكست تحصيلي و ... ممكن است به فكر خودكشي بيفتد و با توجه به شرايط فيزيكي و فكري اش نيز مرتكب اين كار شود. خودكشي كردن نوجوان علل هاي زيادي دارد كه مي توان آنها را به 2 دسته عوامل فردي و عوامل خانوادگي دسته بندي كرد.

عوامل فردي خودكشي نوجوان:

• برخي اختلالات خلقي مانند افسردگي اساسي و اختلال افسردگي دو قطبي مي تواند عامل مهمي در اقدام به خودكشي باشد . در بساري از مشكلات خودشان را تنها مي بينند و در صورت ادامه اين رفتار ممكن است مرنتكب خودكش شوند.
• سوء مصرف مواد ، الكل و مواد توهم زا مي تواند بر نحوه ي قضاوت نوجوان اثر بگذارد در همين مسير ممكن است بدون فكر كردن به عواقب دست به كار هاي خطرناك بزنند.
• عدم اعتماد به نفس نيز يكي در بروز اين مشكل نقش دارد . نوجواني كه اعتماد به نفس ندارد بسيار بيشتر از نوجوانان ديگر در معرض خطر است .

عوامل خانوادگي خودكشي نوجوانان :

• عدم ارتباط عاطفي نوجوان با خانواده كه ممكن است فضاي عاطفي و هم چنين شناخت افراد خانواده نسبت به يكديگر را محدود كند
• اختلافات شديد خانوادگي
• وجود سوابق خودكشي در خانواده
• تبعيض ميان فرزندان از سوي خانواده

مشاوره تلفني

در صورت وجود اين شرايط در خانواده يا فرزندتان حتما با يك مشاور آن را درميان بگذاريد. مشاوره تخصصي با روان شناس كودك و نوجوان ميتواند يكي از راهكار هاي بسيار مفيد جهت بهبود روابط خانوادگي و شناخت بيشتر فرزند و پدر و مادر ها باشد.